نمک زندگی دیگران باشیم

نمک زندگی دیگران باشیم مخصوصا نمک زندگی عاشقانی که در اوج صداقت و ایمان می باشند کسانی که خیرخواه و نان رسان و گره گشا و مشکل گشا می باشند اینها باید حمایت و همکاری ببینند تا راحت و آسان خدمت کنند کسانی که نمک پاش برای این عزیزان می شوند وبرزخمهایشان نمک می پاشند حواسشان باشد ضدهمکاری و عدم همکاری با فداکاران همان نمکدانیست که برزخمها نمک می پاشد پس مرهم باشیم برای چنین کسانی با تشویق و ترغیب و حمایت و عنایت و همکاری ارزشمند اینها باید قدر و ارزششان دانسته شود اینها بالاترین نعمتهای پروردگارند  

نمک زندگی دیگران باشیم اما نمک پاش زخم هایشان هرگز!!!
عجیب است که برخی از ما هنوز همدلی کردن را نیاموختیم!
شاید ایراد در گفتارمان باشد، شاید در ژن مان و شاید اصلاً شخصیتمان اینجور شکل گرفته که بجای اینکه از درد کسی بکاهیم بر درد او می افزاییم!!!
گاهی سکوت کردن و فقط گوش دادن بزرگترین همدلی و همدردی است! نیازی نیست که چیزی بگوییم! همینکه دستش را بگیری و فقط یک شنونده برایش باشی کافیست...
برایش از زندگی معادله نساز و از راهکارهای نشدنی برایش نگو. گره کور زندگی را برایش کورتر نکن...
سوالات اضافه نپرس و بر افسوسها و غم هایش نیفزا...
بگذار آنقدر بگوید که خالی شود...
بعضی آدمها وجودشان نعمت است و بعضی آدمها نبودنشان!
بعضی آدمها حکم فرشته نجات را دارند. درست همانجا که از همه کس و همه جا بریده ایی، کنارت هستند... 
برای همه تون از این بعضی ها آرزو میکنم
آنان سرمایه های زندگی هستند...
اگر از این بعضی ها دارید مراقبشان باشید...حیف است که نباشند..

زندگی ذره کاهیست ، که کوهش کردیم
زندگی نام نکویی ست که خارش کردیم
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار ،
زندگی نیست بجز دیدن یار ،
زندگی نیست بجز عشق ،
بجز حرف محبت به کسی ،
ورنه هر خار و خسی ،
زندگی کرده بسی ،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد ، 
دو سه تا کوچه و پس کوچه و 
اندازه ی یک عمر بیابان دارد .
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد 
در این فرصت کم ؟!