قدر بهترینهای خود رابدانید

خانواده و روستا و شهرها و حتی کشورهائی سربلند و پیروز هستند که احترام و ارزش بهترینهای خودشان را می دانند و برای بهترینها ارزش قائل هستند 

جاهائیکه عقب افتاده هستند مطمئن باشید قدر و ارزش بهترینها را ندانسته اند 

وظیفه اصلی افراد این است که به بهترینها علاقه نشان بدهند به بزرگان احترام زیادی قائل باشند 

کسانی که سرشار از رحم و غیرت و خجالت هستند لایق احترام هستند 

مکانهائی که سودمند و ارزشمند هستند شایسته نگاه ویژه می باشند و لایق بهترین توجهات 

کسانی که فعال و فداکار هستند محبوب و مردمی هستند باید به آنها توجه کنیم 

مطمئن باشیم خدا با آنهاست پس با آنها بیشتر مواظب حرکات و رفتارمان باشیم و دقت کنیم 

در همه ادیان به بهترین ها نگاه ویژه می شود اما متاسفانه در ما این امکان وجود ندارد و نخواستیم به این موضوع دقت بیشتری بکنیم و برای همین عقب افتادیم 

ما از بهترینها توقعات بی جا و انتظارات بالا داشتیم که این بسیار بد است 

سوء تفاهمها و سوءظن های ما نسبت به بهترین ها بیشتر بود این فرهنگ ماست 

گلایه ها و سرزنشها و غیبت ها و تهمتهای ما نسبت به بهترین ها در رده های بالاتری قرار داشت 

همیشه بهترین ها در چشم ما خوار و خفیف بودند به خاطر همان نگاههای بدبینانه ما 

ما  بهترین ها را به چشم یک غنیمت نگاه کردیم در صورتیکه آنها یک نعمت بودند و همین نگاه بد بود 

ما انتظار داشتیم بهترینها همه اشتباهات و خطا های مارا پوشش بدهند در صورتیکه این امکان نداشت و در خواستی غیر طبیعی و بی انصافانه بود 

و به همین خاطر و خیلی چیزهای دیگر از این قبیل بهترین ها برای ما بی ارزش بودند 

مابرعکس همه جا هستیم به بهترینها حسادت و بخل می کنیم و چشم دیدن آنها را نداریم و تلاش می کنیم در تخریب و تحقیر و تضعیف بهترینها می کوشیم 

من همه اینها را از روزی که در رده بهترینها قرار گرفتم و در راه بهترشدن همت کردم در راه فرهنگ و ورزش تلاش کردم در راه سحرخیزی و اذان و حافظ و قرآن قدم برداشتم همه اینها را به چشم خودم دیدم به قول یکی از عزیزانم که می گفت آن زمان که هر را از بر تشخیص نمی دادی دیگران با تو خیلی خوب بودند حتی دشمنان قسم خورده امروز جزء بهترین دوستانت به شمار می آمدند پس چه شد که امروز ورق برگشته است موضوع همان بخل و کینه است 

هستند کسانی که توان دیدن پیشرفت و رشد و شکوفائی کسی را ندارند البته دست خودشان هم نیست آنها در دلهایشان مرض است و خدا هم روز بروز بر مرضشان می افزاید 

بی شرمی را به جائی می رسانند که از فعالان و فداکاران و عاشقان هم غیبت می کنند