21سال از انتشار اشعار تائب و مقالاتش می گذرد

در سال74-75اولین اشعار تائب انتشار یافت و نویسندگی مقالات عرفانی تائب شروع شد 

در وبلاگ صخا اشعار تائب و مقالاتش را بوضوح می بینیم و از بازدیدکننده های نسبتا زیادی برخوردار می باشد 

و نزدیک به بیست سال از افتتاح صخا گذشته است 

خوبی و بدی کارهای تائب بستگی به سلیقه خوانندگان محترم دارد اما برای این اشعار و این مقالات زحمات زیادی کشیده شده است و برای هر بیت شعر مدتهای زیادی وقت صرف شده است 

حسرت گرما نماند بردل تائب چنین       سوز بی حد خزانها را تلافی می کنم 

اوایل با خودم می گفتم فقط یک شعر هم اگر معروف شود برایم کافیست اکنون نزدیک به بیست غزل خوب دارم 

هرچند برای من که خداوند را شاکرم و اهل شکر و سپاس هستم همین تک بیت تلافی می کنم کافیست ما به همین هم قانع هستیم و برکت بیشتر را هم از خدا می خواهیم 

صخا هم در نوع خودش بی نظیر است اوایل به دوستان می گفتم بتوانیم صدنفر حساب افتتاح کنیم کافیست و اکنون می بینیم به برکت همان صبر و شکرها نزدیک به پنج هزار نفر افتتاح حساب داریم

و بسیار بالاتر ازآنچه که فکرش را می کردیم به اهداف خوب و خداپسندانه خود رسیدیم و باز هم همت و تلاش خواهیم کرد و تا آخرین لحظه دست از همت و کوشش برنخواهیم داشت

انسان در همه کارها باید به نقاط قوت کار فکر کند نه نقاط ضعف چون نقاط ضعف ها هیچگاه تمام نمی شوند 

و فقط نقاط قوت را باید در نظر بگیریم اگر با این فرهنگ کارها را پیش ببریم خداوند هم کمکمان می کند 

همه کارها همه انسانها از نقاط ضعف برخوردارند 

مخصوصا در کارهای خیری همچون صخا فقط نقاط قوت کار را در نظر بگیریم تا در سایه این اخلاق نقاط ضعف هم از بین بروند  

 من هرچقدر هم نقاط ضعف داشته باشم باید بگویم در راه ریاضت رنجهای زیادی را تحمل کرده ام و لایق و شایسته انتقاد نیستم چون بالاتر از توانم ظاهر شدم و از همه بهتر و بیشتر خدمت کردم 

اگر حمایت شوم مطمئن باشید هیچ نقطه ضعفی ندارم نقاط ضعف من همان ضدهمکاریهاست 

من این بیت و این غزل را سال 75گفتم و تا سال 79 شعرمی گفتم بعد از آن مدت ده سال رها کردم مطالعات و تحقیق و همه چیز را رها کردم چون خیلی گرفتار بودم دوباره از سال 89-90 شروع کردم چون حمایت نشدم ارزشی برای فعالان و فداکاران قائل نمی شوند قدر خوبان دانسته نمی شود 

تائب چه باشد مشکلت زانوی غم داری بغل      ولله خیر الماکرین افسرده و غمگین چرا 

انسانهای بزرگ هم اگر به نقاط ضعف دیگران نگاه و کلید کردند پشیمان شدند و خودشان به همان گرفتار شدند 

بیشتر به عیب ها و نقاط ضعف خودمان مشغول باشیم این بهتر و پسندیده تر است 

گفتن عیب و نقاط ضعف دیگران هنر نمی باشد اتفاقا اوج بی هنریست اوج هنر پرداختن به عیبهای خودمان است 

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی      چرا ملامت رند شرابخواره کنم 

زروی دوست مرا چو گل مراد شکفت        حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم