نسبت به فداکاران بی تفاوت نباشیم

سنگین ترین غضب خدا برکسانی است که نسبت به فداکاران بی تفاوت هستند و با فداکاران هیچ گونه همکاری و حمایتی ندارند و اینها جوابی برای خداوند نخواهند داشت 

و همه اعمال و رفتارشان نابود می شود و زیر سوال می رود چون فداکاران سعادت و خوشبختی مردم را می خواهند پس در حقیقت کمک به فداکاران کمک به خوشبختی و سعادت بندگان خداست 

پس به هوش باشیم که با ضدهمکاری و بی تفاوتی خودمان نسبت به فداکاران چه گناه سنگینی را مرتکب می شویم حضرت ابراهیم وقتی که دید هیچ امیدی به آنها نیست و آنها فداکاریش را زیر سوال می برند و حتی نزدیک است که نابودش کنند و از صفحه عالم محوش کنند 

به خداوند پناه برد و ازخداوند حمایت و کمک خواست و از آنها روبرگرداند و دیگر پیامبران و امامان همه و همه همینطور بودند و در پایان از خداوند حمایت و کمک خواستند 

تائب با صخا یک چراغ عرفانی و روحانی برای مردم روشن کرد اما کسانی که باید قدر بدانند و باید ارزش و بهاء لازم را بدهند توجهی نداشته و ندارند 

کسانی که باید تقدیر و تشکر کنند و برای صخا تبلیغ و ترغیب نمایند ضعیف هستند و یا ایستاده اند و فقط نگاه می کنند 

این فداکاری صخادر نوع خودش بی نظیر است و اگر حمایت و همکاری در خور و شان باشد واقعا هزاران حرکت خوب و مفید را شاهد خواهیم بود 

بی تفاوتی و بی توجهی نسبت به فداکاران و تبلیغ نکردن از آنها حمایت و همکاری نکردن با آنها و بی تفاوت بودن نسبت به آنها یعنی اینکه چراغی که برایمان روشن شده است ارزشی ندارد 

خاموش باشد یا روشن برایمان فرقی ندارد و این وظیفه دانشمندان و ثروتمندان است که در این زمینه فعالیت کنند و دیگران را هوشیار و بیدار نمایند 

همانطور که برای فرعونیان بودن یا نبودن حضرت موسی فرقی نداشت ما نباید با وجود این همه آیات و روایات و اینهمه انسانهای دانشمند و ثروتمند در جهان فداکارانمان غریب و تنها باشند 

ما نباید چنین اجازه ای به خودمان بدهیم باید برای فداکارانمان ارزش بیشتری قائل بشویم آنها مایه خیر و برکت هستند و اگر نادیده بگیریم خیر و برکت خواهد رفت 

من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم    همچوفرهاد یکی گویم و شیرین گویم