پرویز پرستوئی جامعه خوب را دولت ها به ارمغان نمی آورند

پرستویی نوشته: «دلارهای ریخته شده در خیابان و مردم دلسوز
مدتی قبل برای تبدیلِ پنج هزار دلار امانتی یکی از اقوام به طرف بانک میرفتم. پاکت محتوی دلارها را در داخل یک پوشه گذاشته بودم و متأسفانه بر اثر بی دقتی آن را برعکس بدست گرفته بودم! و هنگام گذر از عرض خیابان بی آنکه خودم متوجه شده باشم، دلارها پی در پی از آن خارج می شدند و از زیر دستم به زمین می‌ریختند!
با صدای بوق ماشین های در حال عبور و همهمه و نگاه های پر از حیرت رهگذران پیاده‌رو روبرو متوجه شدم که صداها و نگاه‌ها مربوط به من است. به عقب که برگشتم دیدم در فاصلۀ گذرم از خیابان، کل دلارها از داخل پوشه خارج و در بخش نسبتآ وسیعی از کف خیابان و به صورتی پراکنده ریخته شده و بر اثر باد هم مرتباً در فضای اطرافِ آن خیابانِ پر از ازدحام و عبور و مرور جابجا می شود. از شانسم در همان لحظه نیز دانش آموزان ابتدایی مدرسه‌ای در آن نزدیکی که تعطیل شده بودند هم به خیابان رسیدند!
یک لحظه خشکم زد و در خیالم امانت مردم را کاملا بر باد رفته تصور کردم و مبهوت و مستأصل، نظاره گر نتیجۀ این بی دقتی و اهمال خودم شده بودم .
صدای یک خانم محجبۀ جوان با فرزندی در بغل که به سرعت مشغول جمع‌آوری دلارها از روی زمین بود، مرا به خود آورد که داد می زد: چرا ایستادی؟ جمعشون کن خب...!
با این تلنگر بخودم آمدم و در کمال ناباوری مردمی را دیدم که همه شان تبدیل به "من" شده بودند !
از رهگذران جور وا جور پیاده‌رو تا کودکان دبستان تعطیل شده و چندین دختر و پسر جوان که برخی جلوی عبور و مرور ماشینها را گرفته بودند و بقیه هم به شدت مشغول جمع‌آوری آن دلارها .
چند دقیقه ای بیشتر طول نکشید که اطرافم پر شده بود از مردمانی دلسوز و امانتدار که دلارهای مچاله شده در دستانشان را به طرف من گرفته بودند و من مانده بودم که دلارها را تحویل بگیرم و یا بر انسانیت و شرافتشان زانوی تعظیم زنم.
کاسبی از آن اطراف مرا به طرف مغازه اش هدایت کرد و لیوانی آب به من داد و دلارها را از مردمی که حتی برای یک تشکرِ خشک و خالی من هم صبر نکرده بودند و بی درنگ رفته بودند تحویل گرفت.
بعد از شمارش، حتی یک برگ هم از آن دلارها کم نبود !
آن روز دوباره باور کردم که جامعۀ خوب را لزومآ دولتها به ارمغان نمی‌آورند، خودمان هم می‌توانیم آن را بسازیم.

هنوز هم دیر نشده...»

صخا خدمتی همراه با صداقت و ایمان می باشد  تائب فداکاری کرد شما هم همکاری کنید 

دوست دارم همه تبدیل به من شوند 

در این فعالیت و فداکاری همه تبدیل به من شوند قرض الحسنه و خیریه ارزش والائی دارد و من دعا می کنم و آرزو دارم همه تبدیل به من شوند 

تا بتوانم در این نیت خوب و ایده جالب سرافراز و سربلند شوم تا اشک شوق بریزم و قدمهائی که دراین راه پشتیبان و حامی من می شوند را عاشقانه ببوسم 

تا بتوانم خدمات آسان و راحت در سایه توجه و عنایت افراد دانشمند و ثروتمندانجام بدهم تا مزد این همه شب زنده داری و سحرخیزی و زحمتهائی را که به عشق قرض داران و دردمندان کشیده ام را بگیرم 

بهترین پاداش من بعنوان یک فعال و فداکار حمایت و همکاریست تا سربلند شوم تا در راه خیر و خوبی سرافراز شوم تا در اوج صداقت و ایمان پیروز گردم 

من در صخا عاشق پرویز پرستوئی و همه هنرمندان خوب و ارزشمند جهان هستم آفرین به اینهمه احساس خوب و مثبت و آموزنده