فرهنگ تقدیر و تشکر زیباترین است

هرچه بیشتر به پیش می روم هرچه بیشتر مطالعه و بررسی می کنم می بینم فرهنگ تقدیر و تشکر یا همان شکر و سپاس زیباترین است 

اگر این فرهنگ در جامعه به رشد و تعالی برسد و فراگیر شود دیگر هیچ کس سختی نمی کشد و بحران و آشفتگی نخواهد داشت همه بدبختیهای ما از آنجا شروع شد که ناسپاسی و کفران نعمت کردیم بلد نبودیم تشکر و تقدیر بعمل آوریم از کسی و یا کسانی که برای ما جان کندند و پیشرفت و رشد و شکوفائی ما را می خواستند و در یک کلام فداکاری کردند و فقط حمایت و همکاری خواستند آنهم فقط به نفع خودمان اما ما نه تنها عدم حمایت و همکاری و عنایت داشتیم بلکه ضدهمکاری هم چاشنیش کردیم و این شد که نباید می شد درست مثل قوم بنی اسرائیل و کارهائی که با موسی کلیم الله کردند و از همه بدتر گوساله پرست شدند بااینکه آنها خدا را از همه بهتر و بیشتر دیدند 

چه باید کرد انسان سعادت و خوشبختی نمی خواهد بلکه طالب سختی و بحران و محنت است وگرنه هیچ کس ناسپاسی نمی کرد و فرهنگ تقدیر و تشکر را در خودش و خانواده ها رشد می داد تا به تعالی برسد  

هرکس هرکاری که کند نتیجه اش را می بیند پس چه بهتر شکر و سپاس داشته باشیم تا نتیجه اش را هم ببینیم و همه صفات بد بازتاب های بدی هم خواهند داشت که نباید غافل و بی خبر باشیم باید دقت کنیم تا گریبانگیرمان نشود 

مخصوصا عنایت به سالخوردگان مظلوم و کودکان معصوم را سرمشق خودمان قرار بدهیم تا بهره بیشتری ببریم در بین انسانها سالخوردگان و کودکان از همه بیشتر و بهتر شکر و سپاس می کنند پس خوبیهایتان را به آنها و برای آنها متمرکز کنیدخیر و بهره اش را هم بیشتر خواهید دید مخصوصا مخصوصا سالخوردگان مظلوم و این رمز و راز سعادت و خوشبختیست و تجربه یک عاشق و عارف و شاعر و نویسنده و سحرخیز و فداکار مثل تائب در صخا و در روستای ابرسج ممنونم و از شما بی نهایت سپاسگزارم داستان صخا را به گوش دلهای دریا و قلبهای شیر برسانیم تائب 

صخا خدمتی همراه با صداقت و ایمان می باشد    تائب فداکاری کرد شما هم همکاری کنید