حضرت زکریا(ع)

بارالها استخوانم سست گشت و فروغ پیری بر سرم بتافت بااینحال خود را محروم از عطای تو نمی بینم و از رحمت تو نا امید نیستم

ما تا چه اندازه به درگاه خداوند امیدواریم و چه اندازه صبر و شکر داریم زود از کوره در می رویم زود ناامید می شویم

نتیجه می گیریم تا زمانی که زنده هستیم و نفس می کشیم باید به خداوند امیدوار باشیم و خود را محروم و ممنوع از عطا و بخشش او ندانیم

وقتی خداوند به این خوبی و زیبائی کمکمان می کند چرا در راه علم و عرفان تلاش نکنیم

ما پیروان چنین پیامبرانی هستیم آنها به ما اینچنین درس می دهند درس صبر و استقامت و شکرو سپاس پروردگار

حضرت زکریا در زمان پیری ناامید نشد پس چرا ما در اوج جوانی مایوس باشیم

درهای رحمت و امید به روی همه بندگان باز می باشد

به شرط اینکه بندگان بد جای بندگان خوب خدا را نگیرند کسانی که رحم و غیرت و خجالت ندارند جای انسانهای دلسوز و فعال و فداکار را نگیرند

به شرط اینکه انسانهای عاشق و عارف را زیر سوال نبریم آنها را محکوم نکنیم آنها را تحقیر و تخریب و تضعیف نکنیم

اگر بچه ای بغل حضرت مریم دیدیم هزاران تهمت به او نزنیم همه با هم به صداقت و ایمان او شک نکنیم با خود بگوئیم حتما حکمتی دارد حتما دلیلی دارد اینها درس عبرت است اما متاسفانه هنوز هم با اینهمه آیات روشن قرآن باز به خوبان شک و شبهه داریم

واین خیلی خیلی بد است نباید اینطور باشد خوبان عنایت و حمایت می خواهند آنوقت خیرو برکت همه جا را سر می گیرد

خوبان را تقویت کنیم تا به سود و بهره برسیم