عادتهای بد و برطرف کردن آنها

مهمترین نوع برطرف کردن عادتهای بد جایگزین کردن آن عادتها با رفتارهای خوب دیگر است 

هرچند از همان ابتدا نباید بعضی از رفتارها برایمان عادت شوند چون وقتی که عادی شد دیگر نمی توانیم آنها را تغییر بدهیم و اگر هم بتوانیم سخت و جان شکار است 

و انرژی و وقت و توان زیادی را از ما خواهد گرفت عادتهائی همچون توهین و تخریب و تضعیف دیگران غیبت  تهمت و ناسزا و قضاوتهای نادرست و انتظارات بی جا و توقعات بالا و همه و همه باید با رفتارهای خوب و شایسته عوض شوند و جای خودشان را به خوبیها بدهند 

وقتی که بخواهیم شروع کنیم و چراغ سبزها را روشن کنیم خودبخود خداوند کمکمان می کند و راهها را برایمان می گشاید و فرشتگان و افراد صالح هم کمکمان می کنند 

کافیست که همت و تلاش کنیم و چراغ سبزها را روشن نمائیم آنوقت حمایتهای خداوند را از هرطرف مشاهده می کنیم 

من امتحان کردم و به نحو احسن اجرا کردم وقتی که تصمیم گرفتم وارد علم و عرفان شوم یکی از دلایلش همین بود که عادتهای خوب را وارد خودم و زندگیم و جامعه نمایم 

عشق و علاقه و فعالیت و فداکاری در راه فرهنگ و ورزش جای خوبی بود برای همه اخلاقها و رفتارهای بد چون اشعار حافظ و آیات قرآن کمک بسیاری در پندار و گفتار و کردار نیک انسان می گذارد و زمینه آشنائی انسان را با همه خیر و خوبی ها فراهم می کند و زمینه جذب و جلب انسانهای باسواد و بافرهنگ و بانفوذ و باقدرت را فراهم می کند و توفیق کارهای انساندوستانه را به انسان می دهد و از همه لذت می بری و همه از تو لذت خواهند برد مخصوصا انسانهای دانشمند و ثروتمندان معروف و مشهور جهان پس در راه فرهنگ و ورزش همت و تلاش کنید 

صخا خدمتی همراه باصداقت و ایمان می باشد  تائب فداکاری کرد شما هم همکاری کنید 

و همیشه از خداوند و افراد صالح متشکر و سپاسگزار باشید 

1.جویدن ناخن

اگر جزو افرادی هستید که همیشه دستان خود را قایم می کنید چون ناخن هایتان را تا گوشت جویده اید، زمان آن رسیده تا این عادت را ترک کنید. جیمز کلیبورن- یکی از نویسنده های کتاب «چگونگی از بین بردن عادت های بد و جایگزینی آن با عادت های خوب» در این رابطه می گوید، بهتر است ابتدا بدانید پیش از جویدن ناخن چه کاری می کنید. آیا به دنبال لبه های ناهموار و دندانه دار می گردید و سپس دستتان را به دهان می برید؟ پیش از آنکه دست خود رابه طرف صورتتان ببرید، مشت خود را گره گنید. این کار را تا زمانی ادامه دهید که تمایل شما به جویدن ناخن ها از بین برود. زمانیکه که احساس کردید در این کار پیشرفت کرده اید و می توانید این عادت را ترک کنید، از ناخن هایتان به خوبی مراقب و آنها را مانیکور کنید و از زیبایی اش لذت ببرید.

2.شکستن بند انگشتان

شاید شما از شکستن بند انگشتان خود و شنیدن صدا تق آن لذت ببرید اما به دلیل اینکه این صدا برای دیگران چندان جالب نیست، می خواهید این عادت خود را ترک کنید. دکتر کلیبورن در این باره پیشنهاد می دهد از رفتارهای رقابتی استفاده کنید؛ به طور مثال، به جای شکستن بند انگشتان خود، کار دیگری انجام دهید. مشت کردن یک دست خود یا بیرون کشیدن انگشتان باعث می شود از شکستن آنها خودداری کنید. برای فرونشاندن احساس لذت حاصل از شکستن انگشتان، موفقیت های خود – وقتی توانستید یک رفتار دیگر را جایگزین این عادت بد خود کنید – و بازگشت هایتان به عادت بد را ثبت کنید. کشف کنید که ایراد کارتان کجاست و به این ترتیب می توانید به مرور این عادت بد را ترک کنید.

وسط حرف کسی پریدن

شاید دوست داشته باشید تفکرات خود را به دیگران بگویید، اما وقتی کسی در حال صحبت کردن است بهتر است زبان به دهان بگیرید و چیزی نگویید تا حرفش تمام شود. دکتر وارنادو می گوید، سعی کنید به حرف های دیگران با دقت گوش کنید. هر چه با علاقه بیشتری به حرف های طرف مقابل گوش کنید، کمتر دوست دارید تا وسط حرف او بپرید و نظر دهید. او همچنین می افزاید، اگر فرد صحبت کننده برای لحظه ای صبر کرد تا فکرش را جمع کند یا نفس بکشد، از این فرصت برای حرف زدن استفاده نکنید. در این لحظه، نفس عمیق بکشید، در ذهن خود از یک تا ده بشمارید و به حرف های مخاطب خود فکر کنید. در راه ترک این عادت می توانید از یک دوست نیز کمک بخواهید تا هرچندوقت یکبار هدفتان را برایتان یادآوری کند و موفقیت هایتان را با شما جشن بگیرد.

.ناآرام بودن

دکتر لیندر می گوید، حرکت کردن در اطراف در نتیجه اضطراب هایی که دارید، شما را آدم ضعیفی نشان می دهد. برای جلوگیری از این فکر، ببینید در موقعیت های مختلف با دستان خود چه کاری انجام می دهید. اگر ایستاده اید، دستان خود را در دو طرف بدنتان رها کنید و تصور کنید آنها به پهلوهای شما چسبیده اند و نمی توانید آنها را تکان دهید. اگر نشسته اید، دستان خود را روی زانوهایتان بگذارید. سعی کنید آنها را تا زمانیکه لازم نیست، حرکت ندهید.

تو نگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید / تو یکی نَه‌ای، هزاری، تو چراغ خود بر افروز!

که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر / که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوژ