داستان حضرت یعقوب (ع) اسوه صبر و شکر جمیل
گویند فقیری درب منزل ایشان رفت و به هردلیل دست خالی و دلگیر برگشت خداوند این پیامبر عظیم الشان را آنطور گرفتار بحران و سختی کرد کاری به درستی و راستی این قبیل داستانها نداریم اما باید درس عبرت شود اگر فقیری درب منزل کسی می رود و دلگیر و دست و خالی و ناامید برمی گردد آنطور تنبیه
می شود فکر کنیم یک انسان فعال و فداکار عاشق و عارف و شاعر و نویسنده و سحرخیز و کوهنورد خیر و نیکوکار در قالب قرض الحسنه و خیریه و در اوج صداقت و ایمان و فداکاری برای تقویت و پرنور شدن یک چراغ روشن مثل تائب با صخا به نزد شما دانشمندان و ثروتمندان و ستاره های بیاید و از شما حمایت و عنایت و همکاری بخواهد تا بتواند به مردمان خدمات راحت و آسان ارائه نماید
به فقیران و نحیفان و ضعیفان خدمات خوب قرض الحسنه و خیریه ارائه نماید قلب سالخوردگان مظلوم و کودکان معصوم را شاد نماید روستائی را برای رضای خداوند و برای نوجوانان و جوانان گلستان نماید زمینه اشتغالزائی را فراهم نماید چراغ فرهنگ و ورزش را تقویت و پرنور کند
فکرش را کنیم یک انسان عاشق در اوج صداقت و ایمان و فداکاری برای تقویت و پرنور شدن چراغ عشق و ایمان به نزد شما بیاید و التماس و خواهش کند تا حمایت و عنایت و همکاری ببیند آنهم نه یک سال و نه دو سال بلکه سی سال تبلیغ و تشویق و تحریک به کار خیر می کند
اما با چنین انسانی بی توجهی و بی تفاوتی شود دلگیر و افسرده از نزد شما برگردد چه پیش خواهد آمد قضاوت با خودتان
حافظ وظیفه تو گفتن است و بس دربند آن مباش که نشنید یا شنید
فکرش را کنیم با چنین انسانی نه تنها حمایت و همکاری نمی کنیم بلکه با ضدهمکاری و معوقات و عدم حمایت و همکاری و غیبت ها و تهمت ها و سرزنش های ناجوانمردانه و نا عادلانه دلگیر و افسرده و بی خواب و خوراکش کنیم چه انتظاری از خدائی داریم که ایشان را عاشق تحویل شما داده است فعال و فداکار و سحرخیز و کوهنورد تحویل شما داده است آنوقت با چه روئی می توانیم نماز بخوانیم و روزه بگیریم و از خداوند انتظار خیر و برکت داشته باشیم و به خداوند رو بیندازیم و از خدا بخواهیم که چرا دعای ما را مستجاب نمی کند تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
