روی سایلنت بودم واین عالی بود

انسان خوب است که خودش را روی سایلنت بگذارد تا بدور از مزاحمت های دیگران فرقی ندارد همه و همه به خداوند مشغول بشود من تائب سرپرست صخا در اوج جوانی این کار را کردم وقتی به جمله از خودگذشتی رسیدی رسیدم همانجا تصمیم گرفتم خودم را روی سایلنت بگذارم 

چهل روز روی سایلنت بودم بعد از آن هم دو سه سالی خودم را روی سایلنت می گذاشتم و بعضی وقتها نگاهی می انداختم شاهد تماسهائی بودم که اصلا متوجه نمی شدم چون من به خداوند و به از خودگذشتن مشغول بودم به خودسازی پس خودم را مجبور کردم که روی سایلنت باشم 

من در این زمانی که روی سایلنت بودم فایده های زیادی نصیب و روزیم شد چیزهای زیادی بدست آوردم پس خوب است خودمان را مدتی روی سایلنت بگذاریم و این تجربه تائب در ابرسج الگوی همه باشد نتیجه هایش دانشمند پسند و ستاره پسند و ثروتمند پسند بود چون انسانهای دانا و توانا مرا تائید کردند و مورد تشویق و ترغیب و تائید چنین بزرگوارانی واقع شدم 

گهگاهی هم به تماسهای دیگران نگاه می کردم از سوی بخیلان و هوسبازان تماسهای بسیار بدی می دیدم که مرا به جایگاه بلندی می رساند شاهد بخل و کینه ها و غیبت ها و تهمت ها و قضاوتهای نادرست بودم 

شاهد بسیاری از این قبیل بودم و البته همه اینها را به خداوند در کوه و بیابان می گفتم به ایشان می گفتم خدایا بدور از چشمهای بندگان دانا و توانایت می بینی با من چه کردند و می کنند  و خداوند هربار مرا فرمان به صبر و شکر جمیل می داد هرچند هربار که روشن می شدم و نگاه می کردم می دیدم بسیاری از آن بخیلان که غرض و مرض و حسادت و سنگدلی را به اوج رسانده بودند و با بی شرمی و بی حیائی و بی غیرتی هرچه تمامتر با من تماس گرفته بودند دیگر نبودند یعنی اینکه خداوند خودش با آنها تسویه حساب کرده بود بدون اینکه فرصت توبه و جبران و تلافی و معذرت خواهی بدهد 

آنها با دین سنگین و گناه سنگینی که از تماسهای زشت و ناپسندی که اصلا در خور و شان یک مظلوم و معصوم و عاشق در اوج صداقت و ایمان و فداکاری مثل تائب با صخا در قالب فرهنگ و ورزش نبود  به زیر خروارها خاک رفته بودند و دیگر پشیمانی هم فایده نداشت چون خداوند به امثال اینها هشدار داده بود اما مثل اینکه اینها باور نمی کردند و واقعا فکر می کردند برای دیگران بوده و برای اینها نیست اما شد و باز کسانی از جنس همانها که با اینکه به چشمهای خودشان می دیدند که چه بلاهائی به سرآنها آمد باز به جوروجفاهای خودشان ادامه می دادند انگار که آنها هم می خواستند با بار سنگین ناجوانمردیهایشان در حق یک عاشق بسیار فعال و فداکار مثل تائب با صخا به زیر خروارها خاک بروند مگر انسان چه اندازه می تواند کروکور و لال باشد که در حق یک انسان عاشق و فداکار ظلم و ستم روا بدارد چگونه چنین جراتی به خودش می دهد با اینکه می بیند و می شنود خداوند بهترین یار و یاور و پشتیبان فعالان و فداکارانی همچون تائب با صخاست یک روستائی بسیار ساده و بی ریا که قصد و نیتش روشن کردن چراغی است تقویت و پرنور شدن این چراغی است که در قالب فرهنگ و ورزش و قر ضالحسنه و خیریه استارت زده است تا به همه مخصوصا سالخوردگان مظلوم و کودکان معصوم نور و گرمای الهی ببخشد و همه را از وجود عظمت و قدرت بی انتهای خداوند بهره مند گرداند و طعم و لذت قدرت و ثروت و عزت خداوند را به تک تک عزیزان بچشاند  

اگر ببینید که در زمان سایلنت بودن تائب چه تماسهای ناجوانمردانه ای با ایشان گرفته شده است و جوروجفاهائی که به اوج خودش رسیده است هرانسانی خونش به جوش می آید و خودش را مسئول اینهمه سکوت می بیند مخصوصا اگر بندگان دانا و توانای خداوند داستان این سایلنتها و تماسهای ناجوانمردانه را بشنوند و بیایند و از نزدیک در این روستای زیبا ببینند و شاهد یک دنیا ظلم و ستم بخیلان و هوسبازان در حق یک عاشق در اوج صداقت و ایمان و فداکاری باشند حتما به خودشان می آیند و تحولی در 

آنها ایجاد می شود   و بیدارتر و هوشیارتر به زندگی ادامه می دهند مزه با خدابودن را بهتر و بیشتر خواهند چشید صبر و شکر جمیل تائب براینهمه جوروجفا آنها را به خداوند نزدیک تر می سازد و لذت نزدیکی خداوند را بهتر و بیشتر خواهند چشید این خاصیت یک عاشق و عارف و شاعر و نویسنده و فداکاری همچون تائب است که تقدسش خوب در همگان جاری می شود  درست مثل یوسف صدیق که وقتی گهگاهی از سایلنت بیرون می آمد و نگاهی می انداخت فقط آهی از آنهمه بخل و کینه و هوسبازی می کشید و با خداوند درددلی می کرد که تائب در ابرسج به تقلید از یوسف صدیق همانکار را سالهاست در کنج این زندان غم و اندوه بدور از چشمهای نازنین عزیزان پروردگار که در سراسر دنیا غافل و بی خبر از اینهمه بی گناهی و مظلومیت و معصومیت هستند و قرار است خداوند بدینوسیله داستانش را به گوشهای آن عزیزان برساند و آنها را به سمت و سویش در ابرسج متمایل گرداند  درست مثل تمایل عزیز مصر به یوسف صدیق درست مثل همان داستان و اینبار در ابرسج و یک یوسف دیگری بنام تائب عاشق امید یک عاشق به خدا با همه بندگان خدا در سراسر دنیا فرق دارد  امید یوسف صدیق با همه فرق داشت این را همه بعد از سالهای سال فهمیدند عظمت و شکوه امثال یوسف را سالهای بعد می فهمیم جوروجفاهائی هم که امثال یوسف صدیق می بینند و متحمل می شوند فرق دارد با مال دیگران اینها بی گناه و مظلومانه و معصومانه تحقیر و تخریب و تضعیف می شوند چون خداوند می خواهد بهترین جایگاه را به این جنس از بندگانش بدهد پس مدتها اذیت و آزار می بینند و صبر و شکر جمیل می کنند تا آماده دریافت بهترینها از سوی پروردگار بشوند یعنی اوج قدرت و ثروت و عظمت و عزت نصیب و روزی چنین کسانی می گردد و تائب این بوی خوش را پس از سالهای سال کم کم احساس می کند و هرروز بیشتر و بیشتر و بهتر و بهتر احساس می نماید