کسی که امیدش به خداست

صخا و یک دنیا حرف برای گفتن از برکت قرض الحسنه و خیریه و فرهنگ و ورزش و از برکت پندار و گفتار و کردار نیک (تائب) 

تائب سرپرست ایده ناب صخا که علاج همه دردهای یک روستاست وقتی که استارت علم و عرفانش را زد استارت عشق و صداقت و ایمانش را زد به امید خداوند شروع کرد و با نام و یاد خداوند شروع کرد و ادامه داد  چراغی روشن کرد و به همراه خانواده و دوستان و اقوامش بالاتر از توانش همت و فعالیت و فداکاری کرد در زمینه قر ضالحسنه و خیریه و فرهنگ و ورزش مخصوصا کوهنوردی و جذب و جلب عاشقان طبیعت بی نهایت تلاش کرد هزینه کرد تاوان داد سختی های فراوانی را متحمل شد طعنه ها و سرزنش ها و غیبت ها و تهمت های فراوانی را متحمل شد و با نثار اعتبار و آبرویش سعی در تقویت و پرنور شدن این چراغ روشن کرد تا به مردمانش نور و گرما ببخشد هرچند که تا زمان رسیدن به آرزوهایش و مستجاب شدن دعاهایش راه درازی را در پیش دارد اما یک لحظه ناامید نشد اگر در خانواده و روستایش نامهربانی ها و بی تفاوتی هائی دید اگر عدم همکاری و ضدهمکاری دید پا را فراتر گذاشت و در سطح ایران و جهان با قدرت اشعار و مقالاتش به امید خداوند حرکت و تلاش کرد 

چون کار از برای رضای خدا و نیت گره گشائی و نان رسانی و مشکل گشائی بود هرگز ناامید نبود و با سحرخیزی و کوهنوردی سعی کرد خستگیهایش را از جسم و روح بیرون کند تا بتواند قوی و محکم ادامه بدهد 

در جستجوی بندگان دانا و توانای خداوند به هردری زده است تا داستانش به گوش دلهای دریا و قلبهای شیر برسد 

کسی که امیدش به خداست از مشکلات بین راه نمی هراسد و دلگیر و ناامید نمی شود چون به وعده های خدا امیدوار است پس هرگز تا لحظه رسیدن به موفقیت و سربلندی دست از کوشش و فعالیت و فداکاری برنمی دارد تا میوه های بیشتر بدهد از هرس شدنش نمی ترسد چون می داند برای بیشتر میوه دادن است برای بهتر میوه دادن هرس می شود پس تحمل می کند تا زخمهایش خوب بشوند 

کسی که امیدش به خداست به یوسف صدیق در چاه و زندان نگاه می کند به سالها بی گناهی یوسف صدیق و مظلومیتش می اندیشد تا به نتیجه برسد به کلبه احزان یعقوب نبی فکر می کند به صبر ایوب می اندیشد اینها باعث آرامش جسم و روحش می شوند  

کسی که امیدش به خداست فعالیت و فداکاریش از همه بیشتر است و در سطح جهانی به نمایش گذاشته می شود این معجزه امید به خداست 

تائب سرپرست صخا یک عاشق است برای یک روستای خودش ایده بیرون نداده است برای همه دنیاست برای همه روستاهای دنیا ایده دارد فقط می خواهد این آزمایش و امتحان را در روستای خودش سربلند و سرافراز به نتیجه برساند بعد دیگر روستاها الگو بگیرند برای همین از همه توانمندان دنیا حمایت و همکاری می خواهد تا هرچه زودتر تقویت و پرنور بشود و دردهای روستایش را علاج بشود که همه دنیا ببینند  

کسی که امیدش به خداست فقط به فکر و در اندیشه فعالیت و فداکاریست چون خوب می داند زمانش بدست خداست و خداوند دانا و تواناست دعا می کند اصرار می کند فعالیت و فداکاریش را همه در اوج می بینند اما منتظر لطف و عنایت خداست و هرگز ناامید نمی شود هرگز قهر نمی کند هرگز از خدا ناراحت و دلگیر نمی شود  چون خوب می داند خداوند بهترین است درهمه زمینه ها فقط زمانش مهم است که باید برسد و خدا از همه بهتر و بیشتر می داند  حتی روزبروز بیشتر و بهتر عاشق خداوند می شود روزبروز به خدا نزدیک تر می شود چون به خدا اعتماد دارد